بسم الله الرحمن الرحیم
در بوستن سه‌شنبه ۲۴ آذر ماه ۱۳۸۸:
از سخنان حضرت رسول صلّی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم در تحف العقول:
«أَوْصَانِي رَبِّي بِتِسْعٍ:
پروردگارم مرا به نه چيز سفارش كرد:
أَوْصَانِي بِالْإِخْلَاصِ فِي السِّرِّ وَ الْعَلَانِيَةِ
اخلاص داشتن در آشكار و نهان
وَ الْعَدْلِ فِي الرِّضَا وَ الْغَضَبِ
و عدالت در خرسندى و خشم
وَ الْقَصْدِ فِي الْفَقْرِ وَ الْغِنَى
ميانه‌روى در بينوايى و توانگرى
وَ أَنْ أَعْفُوَ عَمَّنْ ظَلَمَنِي
و اين كه از كسى كه بر من ستم كرده درگذرم
وَ أُعْطِيَ مَنْ حَرَمَنِي
و به آن كه از من دريغ ورزيده بخشش كنم
وَ أَصِلَ مَنْ قَطَعَنِي
و با آن كه از من گسسته بپيوندم
وَ أَنْ يَكُونَ صَمْتِي فِكْراً
و اين كه خاموشيم انديشه باشد
وَ مَنْطِقِي ذِكْراً
و گوياييم ياد خدا
وَ نَظَرِي عَبَراً»[۱]
و نگريستنم عبرت‌گيرى باشد.